Krzyże przydrożne

stary krzyżTradycja stawiania krzyży przydrożnych jest bardzo stara. Stawiano je przy drogach by w ten sposób wyrazić swoją wiarę, jako dziękczynienie, z okazji różnych wydarzeń zaś przy rozwidleniu dróg po to, by wędrujący mógł iść właściwą drogą. Zwyczaj ten obecny był także w Pstrągowej. W omawianym okresie było na terenie parafii pięć krzyży przydrożnych.

Pierwszym omawianym krzyżem będzie krzyż, który znajduje się na granicy Pstrągowa-Nowa Wieś. Ustawiony jest po prawej stronie drogi (jadąc od Czudca), w odległości od niej 6 merów. Jest to drewniany krzyż o wysokości 5 x 2 m. Znajduje się na nim żelazny wizerunek Jezusa Ukrzyżowanego, tłoczony w blasze o wysokości 1 metr. Krzyż ten osadzony jest na podstawie betonowej oraz jest ogrodzony płotem sztachetowym o wymiarach 2,5 x 2 m i wysokości jednego metra. Jest to krzyż misyjny. Do 1959 roku stał na wprost kościoła parafialnego . Po ufundowaniu nowego krzyża misyjnego został zgodnie z życzeniem parafian umieszczony na początku wsi.

Kolejny krzyż znajduje się w środkowej części wsi. Usytuowany jest przy drodze głównej po lewej stronie drogi w odległości od niej 15 metrów. Znajduje się na wzniesieniu. Jest to krzyż z drzewa osadzony na cokole betonowym. Wysokość krzyża wynosi 6 metrów zaś długość ramion wynosi 3 metry. Znajduje się na nim wizerunek Pana Jezusa. Wielkość tej pasyjki wynosi 1 metr i pomalowana jest na biało. Nad pasyjką znajduje się ochrona z blachy w kształcie korony. Wokół krzyża rosną róże. Całość ogrodzona jest płotem sztachetowym o wymiarach: 3 x 2 x 1,5 metra. Krzyż ten został ufundowany przez Michała i Marię Stawarz jako wyraz prośby o odwrócenie grozy hitlerowskiego napadu 17 maja 1943 roku. W omawianym przez pracę okresie odbywały się tu procesje z kościoła w czasie dni krzyżowych.

Kolejny krzyż znajduje się również w środkowej części wsi, przy skrzyżowaniu drogi tzw. Starej, biegnącej równolegle do drogi głównej. W tym miejscu droga skręca w stronę drogi głównej łącząc się z nią. Krzyż znajduje się w odległości od drogi 4 metry, zaś od potoku 16 metrów. Fundatorką krzyża i właścicielką działki, na której krzyż się znajduje była Karolina Ficek. Krzyż wykonany jest z drzewa i osadzony jest w ziemi. Krzyż ma wysokość 4 metrów, zaś długość ramion wynosi 2 metry. Na krzyżu znajduje się pasyjka wykonana z żelaza o wysokości 50 centymetrów. Krzyż ogrodzony jest płotem o wymiarach: 2 x 2 x 1 metr. Krzyż ten został ufundowany wyraz wdzięczności Panu Bogu za otrzymane łaski.

Krzyż przydrożny znajduje się również na Betkówkach. Znajduje się po prawej stronie prowadzącej na Łazy, na działce Edwarda Iskry. Krzyż ten wyciosany jest z lipy, której ścięto uprzednio górną część. Po bokach rosną dwie lipy. Wysokość krzyża wynosi 2,5 metra, zaś długość ramion wynosi 1,5 metra. Do krzyża przybity jest wizerunek Pana Jezusa a jego wysokość wynosi 50 centymetrów. Krzyż ten postawiono w 1967 roku. Jest postawiony jako wyraz pamięci po tych którzy zmarli podczas epidemii cholery w 1852 roku i zostali pochowani w tym miejscu. Przyczyną epidemii była najprawdopodobniej klęska głodu spowodowana klęskami nieurodzaju. Krzyż ten jest niestety jedynym świadkiem tego wydarzenia, bowiem na polu cmentarzowym znajduje się pole uprawne.

Ostatnim omawianym krzyżem będzie krzyż znajdujący się na przysiółku o nazwie Smykówki. Znajduje się on po prawej stronie drogi biegnącej przez ten przysiółek w kierunku Budzisza, w lesie ok. 60 metrów od początku lasu, po lewej stronie za lasem znajdują się zabudowania pana Gątarskiego. Postawiony jest na działce Józefa Strzymckiego. Jest to krzyż drewniany osadzony w ziemi. Krzyż ma następujące wymiary: wysokość- 2,70 metra, zaś ramiona mają długość 1,20 metra. Na krzyżu tym nie znajduje się jednak pasyjka lecz umieszczony jest domek Matki Bożej Różańcowej.

Rafał Głowacki

Możliwość komentowania została wyłączona.