Księża Proboszczowie

ks. Jakub Dybowicz1628-1634


 
  ks. Jan Starzecki 1640-1661


Jan Więckowski 1661-1670


 
  ks. Jan Słotwiński 1670


ks. Albert Zawodziński 1670-1679


 
  ks. Sebastian Akajowicz 1679-1680


ks. Fabian Niegosiewicz 1680-1702


 
  ks. Filip Pruski 1702-1703


ks. Józef Pańkiewicz 1703-1726


 
  ks. Jan Blachowicz 1726


ks. Kazimierz Błędowski 1726-1732


 
  ks. Antoni Skarbek 1732-1736


ks. Jan Blachowicz 1736-1757


 
  Andrzej Pieściorski 1757-1780


ks. Józef Górczyński 1780-1781


 
  ks. Józef Górczyński 1781-1800


ks. Damazy Wilkiewicz 1800-1801


 
  ks. Jan Garbaczyński 1801-1810


ks. Piotr Wadyński 1811


 
  ks. Jakub Kulach


ks. Ignacy Okoński


 
  ks. Michał Mikiewicz 1831


ks. Wincenty Świetliński 1831-1834


 
  ks. Józef Modła 1834-1862


ks. Jan Bawicz 1862-1863


 
  ks. Marceli Krzeczkowski 1863-1864


ks. Kazimierz Lepiarz 1864-1896


 
  ks. Wincenty Wnęk 1896-1903

Był to dobry duszpasterz, bardzo dbał o parafię i kościół. Słabego zdrowia. Brat jego pełnił funkcję organisty i doradcy księdza w sprawach gospodarczych.


ks. Leon Romański 1903-1904


 
  ks. Jakub Bruśnicki 1904


ks. Jan Wilczeński 1904-1905


 
  ks. Andrzej Polek 1905-1908


ks. Ks. Badowski i Ks. Piękoś 1922

Administrowali parafią przez kilka miesięcy.


ks. Antoni Mamak 1908-1917, 1920-1922

Był to dobry człowiek, bardzo dbający o parafię, sercem oddany pracy duszpasterskiej. Przez pewien czas służył w innej parafii lecz wrócił do Pstrągowej i tu zmarł.
+24.03.1922 +


ks. Michał Kronenberg 1922-1927


ks. Sylwester Bazylski 1927-1936
W okresie administrowania parafią przez Ks. Bazylskiego zburzono kaplicę murowaną, która groziła zawaleniem, a do kościoła dobudowano dwie nawy boczne (zdjęcia w dziale Historia). Ksiądz Bazylski był gorliwym społecznikiem, przyjacielem ludu.Dzieki jego staraniom rozpoczęto w Pstrągowej Górnej budowę Szkoły Powszechnej. Założył również we wsi Kółko Rolnicze, które otworzyło 2 sklepy, uwalniając ludność od wyzysku Żydów. Zają się również serdecznie miejscową młodzieżą, pociągając ją do pracy na rzecz kultury i rozwoju gospodarczego. Założył Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży Żeńskiej i Męskiej. Dobrze układała się współpraca księdza z nauczycielstwem Szkoły Powszechnej, które pomagało Mu w pracy kulturalno -oświatowej i rozrywkowej wśród młodzieży. Ze szczególnym poświęceniem pracowała na tą rzecz nauczycielka Zofia Słobodziaż. Ksiądz ten potrafił skupić wokół siebie wszystkich parafian. Ufali Mu we wszystkich poczynaniach widząc, że dąży do ich dobra duchowego i podniesienia na wyższy poziom kulturalny i gospodarczy. Z jego też inicjatywy wybudowany został obok kościoła Dom Ludowy. Przebudowano drogę Nowa Wieś -Pstrągowa. Rozkwitło wówczas w Pstrągowej życie kulturalne, zanikła stopniowo ciemnota i zacofanie. Ksiądz Bazylski zmarł w 1936r. zyskując sobie wdzięczność i pamięć wśród miejscowej ludności. Pogrzeb Jego był wielką manifestacją i wyrazem głębokiej żałoby. (fotografie z życia księdza w dziale „Galeria”)
+1936+


ks. Ludwik Pustelak 1936


ks. Jan Bazan 1936-1947
Ksiądz Bazan kontynuował pracę swojego poprzednika Ks. Bazylskiego. Były to jenak czasy coraz trudniejsze pod względem gospodarczym i politycznym. Zbliżała sie katastrofa wojenna. W tej atmosferze szczególnie uroczście obchodzono w kościele rocznicę „Cudu nad Wisłą”.Ksiądz Bazan wyposażył kosciół w drewniane ławki, które fundowali parafianie, zwłaszcza bogatsi, roszcząc sobie tym samym prawo do ich użytkowania. W kilka lat póżniej zlikwidował ten przywilej, udostępniając ławki wszystkim parafianom. Po wybuchu wojny w 1939r., gdy zawieszono naukę w szkołach, ksiądz Bazan zorganizował naukę religii w kościele. Działając w komisji rozdziału kontyngentów ksiądz dbał szczególnie o rodziny biedne i wielodzietne. Naraził sie tym miejscowemu pupilowi władz niemieckich który zadenuncjował proboszcza. Został On, jak i cała komisja aresztowany. W areszczie przebywał 2 tygodnie i tylko dzięki znajomości języka niemieckiego i umiejętnym wyjaśnieniom, zostali zwolnieni. W kwietniową niedzielę 1941 r. Niemcy urządzili łapankę okrążając kościół w czasie sumy. Ksiądz Bazan z narażeniem życia ukrył wielu młodych ludzi na strychu koscioła oraz za ołtarzem. Kto się tam nie zmieścił, a był młody, został złapany i wywieziony do Niemiec. Na skutek trudnych warunków higienicznych i żywnościowych w roku 1943 wybuchła we wsi epidemia tyfusu. Kosciół był zamknięty dla publicznych nabożeństw w okresie od 01.II do 24.III. Ksiądz Bazan apelował do parafian o składki zwłaszcza w naturze dla celów dożywiania dzieci w szkole. Dzieci bowiem najciężej przeżywały trudny okres głodowy tracąc siły i zdrowie. Po zakończeniu okupacji ksiądz Bazan apeluje znowu o wzajemną pomoc, zachęca do modlitw dziękczynnych za przetrwanie i prośby o dalszą opiekę. Prosi o pomoc dla Warszawy. Proponuje akcję pomocy nauczycielom podejmującym pracę w szkołach podstawowych. Zwraca się z prośbą o zabezpieczenie minimum egzystencji dla wysiedlonych, którzy nie mogą jeszcze powrócić do swych domostw na skutek walk frontowych w ich rodzinnych stronach. Po wojennej przerwie znów obchodzono uroczyście rocznicę odzyskania niepodległościw dniu 11.XI.1944 r. Zorganizowano znów zbiorowe rekolekcje i ogólną spowiedz wielkanocną parafian. Powoli życie wraca do normy, choć rany wojenne nie zablizniały się szybko. W roku 1947 ksiądz Jan Bazan przenosi sie do Jasła.


ks. Józef Stybel 1947-1960
Służył On z sąsiedniej parafi Grodzisko, gdzie Był pierwszym proboszczem i organizatorem nowo utworzonej parafii. W roku 1951 zamieniono w ołtarzu obraz olejny Matki Boskiej na figurkę Matki Boskiej Niepokalanej. W 1952 r. z inicjatywy księdza Stybla zawiązał się Komitet Budowy Organów. Dotychczasowa fisharmonia mocno zniszczona, nie nadawała sie do naprawy. Ksiądz proboszcz zachęcił więc parafian do kosztownej wprawdzie, ale niezbędnej inwestycji. Ksiądz Józef Stybel prowadził oprócz prac remontowych kościoła, prace kulturalną z młodzieżą, urządzał przedstawienia amatorskiego zespołu teatralnego. Ksiądz ten poddał projekt elektryfikacji koscioła zasilanej motorem spalinowym, oraz założenia posadzki betonowej.Prace te zostały wykonane. Na skutek krótkiej, ale ciężkiej choroby ksiądz proboszcz Józef Stybel zmarł 08.05.1960 r. po 13 latach probostwa w naszej parafii. Pochowany został na miejscowym cmentarzu.
+08.05.1960+


ks. Stanisław Zborowski 1960-1967
Przybył do parafi w czerwcu 1960r. Ze składek parafian zakupił dywan przed ołtarz Matki Bożej oraz fioletowy ornat, kape białą i czarną, monstrancję. W 1960 roku władze szkolne zabroniły nauki religii w szkole kierując się względami ateistycznymi. Ks. proboszcz zorganizował tę naukę w kościele za co po pewnym czasie został ukarany przez Władze Świeckie. W 1960r. zakupiono dla koscioła duzy zegar stojacy, który ma uczyc wiernych poszanowania czasu i wykorzystania kazdej minuty dla zasług na wieczność. Za kadencji ks. Zborowskiego sprawiono dla kościoła pancerne tabernakulum, dokonano poprawy i zestrojenia organów, ogrodzono siatka ogród należący do plebanii i zasadzono w nim drzewka owocowe. Mając na względzie nie tylko dobro duszy ale i zdrowie ciała, ksiądz Zborowski zachęcał parafian do przystapienia na członków Spółdzielni Zdrowia powstałej w podworskim budynku na Morawszczyżnie. Radził również, aby pomyśleć o elektryfikacji wsi. W roku 1965 zakupiono dla kościoła nowy mszał, kadzieklnię i uzupełniono bieliznę ołtarzową. W czerwcu 1967r. Ks. Proboszcz przeniósł sie do parafi Izdebki. Pozostawił po sobie dobrą opinię jako duszpasterz i człowiek.


ks. Józef Kaczor 1967-1971
Ksiądz Kaczor przybył do nas z parafii w Nowym Mieście gdzie wcześniej administrował. Za Jego kadencji w naszej parafii Wprowadzono zmiany w liturgii Mszy św, którą odprawia się od 30.11.1970r. w języku ojczystym.


ks. Mieczysław Porębski 1971-1985
Ks. Porębski obejmuje parafię w lipcu 1971r. Poprzednio aministrował parafię w Tuligłowach. 02.XII.1971r. Ksiądz zorganizował prace przy odnowieniu kościoła, a w marcu 1972r. przy porządkowaniu cmentarza. 09.IV.1972r. Powołano w naszej parafi Komitet Remontu kościoła do, którego powołano po 5 osób z każdego przysiółka. Ksiądz Porębski starał sie o pozwolenie na budowę nowego kościoła, lub na kapitalny remont dotychczasowego, poprzez pisanie kilku pism do Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej. Pisma te przyniosły oczekiwany rezultat i dnia 13 lipca 1973r. Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Strzyżowie podjęło decyzję o udzieleniu pozwolenia na wykonanie remontu kościoła według przedłożonego planu-projektu, który również zatwierdzono. Po otrzymaniu tejże decyzji ksiądz proboszcz zabrał sie do organizacji przeprowadzenia remontu. Rozpoczęto zwózkę materiałów budowlanych, parafianie posiadający las podarowali drzewo na deski potrzebne do budowy. Ks. Porębski podją sie wielkiemu wyzwaniu, organizując i prowadząc budowę nowej świątyni. Włożył w to wiele energii i wysiłku za co wszyscy parafianie byli mu bardzo wdzięczni. Dnia 19.X.1975r. dokonano Konsekracji nowej świątyni przez Księdza Biskupa Ignacego Tokarczuka -Ordynariusza. Po czym odprawiono pierwszą Mszę świętą w nowo wybudowanym kościele. (wiecej na temat budowy kościoła znajduje sie w dziale „Historia”)
22.XI.1984r. Nie wytrzymało dalszych trudów znużone serce Księdza proboszcza. Rozległy zawał serca kieruje Go w bardzo ciężkim stanie do szpitala w Strzyżowie. Wszystkie obowiązki związane z duszpasterstwem przejmuje ks. wikariusz Stanisław Baran, który nieustannie modli się o zdrowie Księdza Proboszcza i nawołuje do modlitwy wszystkich parafian. Ksiądz Proboszcz wrucił ze szpitala na Święta Bożego Narodzenia. 3 stycznia ks. Porębski wyjeżdza do sanatorium w Rabce, gdzie 21 stycznia dostał drugiego zawału serca. Pod koniec lutego w złym stanie zdrowia wrócił Ksiądz Proboszcz z Rabki do Pstrągowej. Nastepnie wyjechał do rodziny w Sanoku gdzie zmarł +18.IV.1985r.+
20 kwietnia odbyły się w kościele parafialnym w Pstrągowej uroczystosci pogrzebowe. Cała parafia oraz 70 księży żegnała swego roboszcza, który wszystkie swoje siły poświęcił pracy nad budową nowej świątyni, oraz wielu innym pracom. Zwłoki Księdza Proboszcza przewieziono do rodzinnego Zagórza, gdzie również odprawiono Mszę Św. za Jego duszę, po czym złożono Je w rodzinnym grobowcu.


ks. Michał Bodzioch 1985
29 maja 1985 roku objął parafię następujący Ksiądz Proboszcz. Przybył z parafii Kormanice koło Przemyśla po 11 latach pracy w tejże parafii. 2 czerwaca zgodnie z zarządzeniem Ks. Biskupa Ksiądz Bodzioch powołał Radę Duszpasterską złożoną z 19 osób. 16 marca 86r. ks. Proboszcz przystępuje do utworzenia salki katechetycznej do nauki religii. Katechizację dzieci szkolnych w tejże salce zaczęto 1 września 86r. Przez całe Święta Bożego Narodzenia i następne niedziele ks. Proboszcz organizuje zbieranie funduszy na budowę kościoła w Woli Pstrągowskiej. Podobnie przez okres Wielkanocny aby wiosną przystapić do pracy budowlanej przy kościele. W roku 88 Rada Duszpasterska wraz z Ks. Proboszczem zdecydowała zorganizować naprawę wieży kościelnej, z której silne wiatry zerwały balchę. A także naprawę ławek w kosciele. Stwierdzono również konieczność zrobienia nowych ławek ponieważ brakowało miejsc siedzących. 1 Września 1990 roku. nauki religii znów powróciły do szkół. Z radością Kosciół idzie do szkoły mimo wielu trudności, jest to zwycięstwo Chrystusa, który pragnie uczyć człowieka lepszego życia. W roku 91 zostały wykonane i ustawione w kościele 22 ławki. Wykonane zostały przez miejscowego stolarza p. Aleksandra Ficka.


ks. Ryszard Ozga 4 IX 1992 – 22 VIII 2014
Dnia 4 września 1992r. przybył do naszej parafii nowy proboszcz Ks. Ryszard Ozga. Zastał On naszą parafię nieco zaniedbaną, lecz przystąpił ostro do swej codziennej pracy duszpasterskiej i gospodarczej. Na cmentarzu doprowadzono bieżącą wodę z pobliskiego lasku i zaczęto planować budowę kaplicy cmentarnej. Ksiądz Proboszcz powołuje kobiety z poszczególnych przysiółków do akcji charytatywnej oraz opieki społecznej. W 92r. wykonano pracę nad wykonaniem wnętrza kościoła. Zamontowano drzwi tworzące przedsionek kościoła. Dobudowano ławki dla młodzieży przed prezbiterium. Zorganizowano pomoc dla rodzin wielodzietnych przez składanie niepotrzebnej odzieży, bielizny, butów, oraz ofiar pieniężnych. Zakupiono 38 arów ziemi na powiększenie parafialnego cmentarza. Ksiądz proboszcz przestrzega dokładnego sprzątania i mycia kościoła, oraz sadzenia kwiatów wokół świątyni. Zakupiono 2 żyrandole na oświetlenie kościoła podczas każdej uroczystości kościelnej. Zimą kościół jest ogrzewany w każdą niedzielę piecami elektrycznymi. W maju przeprowadzono generalne porządki cmentarza, zlikwidowano wszystkie chwasty, wykoszono trawniki rosnące przez kilka lat, wywieziono wszystkie odpady i śmieci. Cmentarz zmienił się nie do poznania. Od tamtej pory regularnie przeprowadza się wywózkę śmieci i przez lato kosi się trawniki. W połowie czerwca 1993 r. w kościele zostały zamontowane boczne ołtarze. W sierpniu Ks. proboszcz zapowiedział składkę na rozpoczęcie budowy nowej plebani, gdyż stara jest mocno zagrzybiona i przechodzi w ruinę. We wrześniu został zatwierdzony przez Kurię Biskupią w Rzeszowie projekt nowej plebani wykonany przez mgr Jana Bulszę z Rzeszowa. Następnie przez cały rok gromadzono pieniądze ze składek i na bieżąco kupowano materiały potrzebne do budowy. W kwietniu 94r. przystąpiono do prac przygotowawczych do budowy plebani. Natomiast w kwietniu rozpoczęto pracę przy ogrodzeniu cmentarza i ukończono je przed Świętem Zmarłych. W dniu 12 września rozpoczęto budowę plebani, parafianie jednoczyli siły i w wolnym czasie pracowali przy budowie. Co roku w święta Bożo Narodzeniowe ks. proboszcz spotyka się ze starszymi, schorowanymi ludźmi z naszej parafii w Domu Ludowym czemu towarzyszy łamanie się opłatkiem. W lipcu 95r. dokończona została budowa plebanii, pozostał tylko dach. ksiądz proboszcz dziękował wszystkim za ofiarną pracę, za wniesiony olbrzymi wkład fizyczny, oraz za umiejętność i zdolność, a przede wszystkim za czas poświęcony budowie. Powstał piękny budynek przy wysiłku wielu parafian. Kolejne prace budowlane i wykończeniowe trwały do roku 1998. Początkiem marca tegoż roku ks. Proboszcz i gospodyni zamieszkali na nowej plebanii. Następnie zostały wykonane prace związane z rozbiórką starej plebani i z uporządkowaniem terenu i obejścia przy nowej plebani. Pewnej niedzieli w 99r.odbyło się na plebani ważne spotkanie władz Gminy Czudec z Radą Parafialną dotyczące budowy kaplicy cmentarnej. Gmina podjęła się wybudować kaplice, gdyż jest właścicielem cmentarza. Parafianie mieli tylko za zadanie pomagać w pracach budowlanych. Jeszcze w 99r. ukończono budowę kaplicy cmentarnej i zostały wykonane prace przy renowacji „asa” kościelnego, tzn. pomalowano go i przykryto blachą miedzianą. W 2001 r. zostały wykonane prace związane z konserwacją dachu Kościoła i wykończenia kaplicy cmentarnej. Przez rok 2001 zamontowano napęd elektryczny dla dzwonów i wyremontowano schody wejściowe do kościoła. W roku 2002 zostały przeprowadzone prace przy obejściu kościoła i plebani. Stara, zniszczona posadzka betonowa została wymieniona na kostkę brukową. Tego też roku miało miejsce bardzo ważne wydarzenie w naszej parafii. Odbyło się uroczyste nawiedzenie Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej (foto relacja w dziale „Galeria”). Nawiedzenie miało miejsce w pierwszą sobotę maja, dlatego ks. Proboszcz ogłosił, że w każdą pierwszą sobotę miesiąca o godz. 21:00 odbywał się będzie Apel Jasnogórski. W lipcu rozpoczęto niezbędny remont organów, gdyż stan techniczny stawał sie coraz gorszy. 1 czerwca 2003 r. Ks. Proboszcz odprawił uroczystą Mszę św. z racji 25-lecia święceń kapłańskich. Grupy parafialne złożyły dary ofiarne. Cała parafia modliła się dziękując Bogu za dar Kapłaństwa Chrystusowego i prosiła o błogosławieństwo Boże dla Ks. Proboszcza. Na przestrzeni maja i września została przeprowadzona renowacja Figury św. Jana Nepomucena. Figura została doprowadzona do pierwotnego wyglądu z XVIII w. W miesiącach wakacyjnych członkowie Akcji katolickiej z tutejszymi wiernymi zrobili parkingi parafialne. Zostały również wykonane prace wokół kościoła. Wyłożono kostką brukową m.in. schody wejściowe na plac kościelny, oraz aleję łączącą parking przy drodze na cmentarz z placem kościelnym. 30 marca 2004 r. ks. Proboszcz zorganizował konkurs na najpiękniejszą palmę, w którym wzięli udział uczniowie SP1 i SP2. Konkurs cieszył się dużym zainteresowaniem wśród uczniów, którzy licznie w nim uczestniczyli. Wszyscy uczestnicy otrzymali pamiątkowe obrazki, a zwycięzcy i wyróżnieni- nagrody ufundowane przez ks. proboszcza. W tym samym dniu, na zaproszenie ks. R. Ozgi aktorzy Teatru Lalka z Nowego Sącza przedstawili piękną sztukę „Gość oczekiwany”. 16 czerwca nastąpiła wizyta ks. Biskupa Ordynariusza Kazimierza Górnego. Uroczysta Msza św. połączona z Sakramentem Bierzmowania młodzieży oraz poświęcenia: wyremontowanych organów, nowego obrazu św. Józefa, parkingów, kaplicy cmentarnej, stadionu sportowego i sali gimnastycznej w Zespole Szkół w Pstrągowej. W roku 2004 wymieniono kilka pieców kumulacyjnych w kościele, które służyły ok. 20 lat. Zostały pozłocone monstrancje, 3 kielichy do odprawiania Mszy św. i 2 puszki do udzielania Komunii św., kustodia i 2 melchizedeki. Od 24 kwietnia do 1 maja trwały w naszej parafii Misje Św. prowadzone przez ks. Proboszcza z Tarnowca, ks. dr Stanisława Mazura. Na zakończenie Misji, po uroczystej procesji został postawiony przed świątynią nowy krzyż misyjny ufundowany przez p. Tadeusza Złotka i wykonany przez p. Józefa Nierodę (nieodpłatnie); ochronne okucia ufundował zakład p. Józefa Bożka. W rozwój naszej parafii Ks. Ryszard Ozga wkłada bardzo wiele pracy, za co wszyscy parafianie są Mu bardzo wdzięczni.
Ks. Kanonik Ryszard Ozga, ur. 17.05.1953 – Jeżowe, syn Piotra i Zofii Drelich. Zdał maturę w 1972 w LO
w Rudniku, studia teologiczne odbył w latach 1972-1978 w Wyższym Seminarium Duchownym w Przemyślu. Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze w Przemyślu 04.06.1978 r. z rąk Ks. Bpa Ignacego Tokarczuka.

Pracował jako wikariusz w parafiach:
Dubiecko, 01.07.1978 – 30.06.1980
Strzyżów, 01.07.1980 – 31.07.1983
Ustrzyki Dolne, 01.08.1983 – 30.06.1985
Rzeszów – NSPJ, 01.07.1985 – 01.07.1986
Krosno-Fara, 01.07.1986 – 01.11.1987

Następnie jako proboszcz pracował w parafiach:
Desznica, 02.11.1987 – 03.09.1992
Pstrągowa, 04.09.1992 – 22.08.2014 r.


ks. Kazimierz Płonka 29 VIII 2014 – 6 X 2021

7 września 2014 r. podczas Mszy Świętej o godzinie 9:00 dokonano instalacji, czyli wprowadzenia na urząd proboszcza, Księdza Kanonika Kazimierza Płonki.
Ksiądz Kanonik Kazimierz Płonka, urodził się 2 marca 1955 r. w Rzeszowie jako syn Stanisława i Władysławy Zaborowskiej. Egzamin dojrzałości złożył w 1974 r. w Liceum Ogólnokształcącym w Rzeszowie.
W tym samym roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu. Święcenia kapłańskie przyjął w katedrze przemyskiej z rąk biskupa Ignacego Tokarczuka w dniu 20 czerwca 1982 r.

Pracował jako wikariusz w parafiach:
20.07.1982 – 17.03.1983: Lutcza
18.03.1983 – 31.07.1983: Brzostek
01.08.1983 – 30.06.1985: Laszki
01.07.1985 – 20.08.1991: Sanok – NSPJ
21.08.1991 – 24.11.1991: Brzozów

Jako proboszcz pracował w parafiach:
25.11.1991 – 05.08.1998: Krasna
05.081998 – 28.08.2014: Ropczyce – parafia pw. św. Michała Archanioła
29.08.2014 – 6 X 2021: Pstrągowa.

Możliwość komentowania została wyłączona.